دوباره بد شده حال و هوای من، بانو
سلام حضرت مشكل گشای من، بانو
 مرا كه آمده ام خسته وشكسته، ببخش
برای لرزش دست و صدای من، بانو
 خودم نیامده ام، نه، نمی توانستم  
كشانده سوی تو من را خدای من، بانو
غریبه نیستم، این صحن آسمانی تو
 بهشت امن من است و سرای من، بانو
 دوباره دست نیازم به سوی توست، بگیر
 برات كرب و بلایی برای من، بانو
 خدا نیاورد آن روز را كه بی تو شوم
جدایی ز تو، عظمی بلای من، بانو
چه افتخار بزرگی است اینکه گهگاهی
 مرا خطاب کنی"ای گدای من"، بانو
دوباره گم شده ام در خودم، دعایم كن
 نگاه کن به من، اُختُ الرضای من، بانو
 ضریح عرشی تو آشناست با غم من
گلایه می كند از گریه های من، بانو
 دوباره آمدم و غرق در ستاره شدم
ستاره می چكد از گونه های من، بانو
 دوباره آمده بودم بمانم اما حیف  
حریم قدسی تو نیست جای من، بانو
نبود درد دلم لایق تو، می دانم
 بزرگوار؛ ببخش این خطای من، بانو

شاعر : علیرضا بیاتانی