ری زاده ایم و مزرعه سبز گندمیم
هر صبح با حسین شما در تكلمیم
ما شیعه ولایت مولا، نسب نسب
سلمان پابرهنه ای از نسل چندمیم
گاهی میان خنده خورشید گریه ایم
گاهی میان گریه زهرا تبسمیم
همسایه حریم تو همسایه خداست
پس صد هزار شكر كه همسایه قمیم
آن قدر عاشقان و بزرگان و عالمان
دلداده تواند كه ما بین آن گمیم
ای دست گیر صبح قیامت سرم فدات
هم خانواده هم پدر و مادرم فدات
بالاتر از پریدن پرهاست بام تو
ماها نمی رسیم به شان مقام تو
خم می شود تمامی دنیا برابرت
ای احترام آل عبا احترام تو
باید هزار بار نشست و بلند شد
وقتی كه می رسند بزرگان به نام تو
این شان توست حرمت توست احترام توست
گوید اگر "فداک ابوک" امام تو
آباد گشت قلب زمین زیر پای تو
آباد گشت مسجد دین با كلام تو
یعنی تمام هستی دین مال فاطمه است
یعنی تمام ملك زمین مال فاطمه است
تو آمدی كه رحمت دنیای ما شوی
منجی تا قیامت كبرای ما شوی
ما مرده ایم و تو نفست مرده زنده كن
پس واجب است این كه مسیحای ما شوی
تو خانمی و جلوه بالای هر سری
اصلاً عجیب نیست كه آقای ما شوی
تو آمدی كه با بركات نسیمی ات
روزی یا امام رضاهای ما شوی
اصلاً قرار بود در ایران زمین ما
چون فاطمه بیایی و زهرای ما شوی
مهمان چند روزه ایران خوش آمدی
همشیره امام خراسان خوش آمدی
شهر تو آشیانه ی امن امام هاست
گلدسته ات مطاف شب و روز انبیاست
بانو! قسم به پنجره های ضریح تو
این آستانه ای ست كه باب الرضای ماست
روی در حریم تو زیبا نوشته اند
" این جا حریم دختر پیغمبر خداست
این جا به احترام قدم نه، که از شرف
گیسوی حور و بال ملك فرش زیر پاست
اینجا مس تو را به نگاهی طلا كنند
تا اسم اعظم است چه حاجت به کیمیاست"×
این جا مدینهٔ دگر آل فاطمه است
این جا دل شكسته به دنبال فاطمه است

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان