پلکی بزن مولا !  که ایمان جان بگیرد
تا از ظهور روشنت قرآن بگیرد
ای مهر عالمتاب خوبی ! جلوه گر شو
تا عشق در روی زمین سامان بگیرد
پلکی بزن تا دشت ها گندم برقصند
بوی طراوت بشکفد ، باران بگیرد
پلکی بزن تا غنچه ها شبنم بخندند
باغ از بهار خنده ی گل ، جان بگیرد
پلکی بزن تا ریشه های شب بخشکد
تا صبح صادق ، عمر جاویدان بگیرد
ایمان به فصل سرد ؟ هرگز ، تا تو هستی
هرگز مبادا فصل  یخبندان  بگیرد
از دیو و دد ، مولا ! ملولم ، جلوه گر شو
تا  زندگی بوی خوش انسان بگیرد
مولا !  بهار خنده ات را منتشر کن
تا  فصل سرما  در زمین  پایان  بگیرد

شاعر : رضا اسماعیلی