کاش می آمدی عزیزدلم ، تا شود سبز روزگاردلم
کاش می آمدی ُّو گل می کرد ، خنده برلعل غصِّه دار دلم
بس که از دل خبر نمی گیری ، روزگارم سیاه وتلخ شده
کاش می آمدی که برگردد ، شهد شادی   سرِ گذار دلم
فاطمیِّه گذشت وفاطمه ماند ، چشم برراه   تاتو برگردی
کاش می آمدیُّ و مادر را ، شاد می کردی ای قراردلم
یاس وعبّاس را به یک روضه جمع کردیم و روضه رضوان است
کاش می آمدی بهشت خدا ، به بهشتم    به شاهکار دلم
حرف دل دلنشین ترین حرف است ، به خود دل قسم دلم تنگ است
کاش می آمدی بهانه ی دل ، سحر جمعه ای کنار دلم
کعبه را مفتخرکن از قدمت ، انتظار تقاص یاس  بیا
کاش می آمدی حرم می ساخت ، شیعه درصحن پر غبار دلم
آسمانی به آسمان سوگند ، انتظار تو کار هرروز است
کاش می آمدی که پاک شود ، از لغتنامه انتظار دلم

شاعر : حسین ایمانی