از غم دلدار عشق، منجی و غمخوار عشق

دل همه شب می زند، پنجه به گیتار عشق

از عطش دیدنش ، تا دم بوسیدنش

خون چکد از گوشه ی، چشم علمدارعشق

در اُحد روزگار، وز پس این انتظار

سینه ی ما را درید، هند جگرخوارعشق

عاقبت از ماتمش، بر سر دار غمش

ما به یقین می شویم، میثم تمّارعشق

قصه ی اصحاب کهف، می رود از ما به وصف

حبس ابد خورده ایم، گوشه ای از غار عشق

کرده کمین تکسوار، ماهر و آرش تبار

مرکز دل را نشان، تیر کماندارعشق

لشکر تیمور غم، دم زده شیپور غم

کشور جان را گرفت، غصه ی سردارعشق

هاتف رندان بگو ، نای نیستان بگو

کی زند آن شهسوار، تکیه به دیوارعشق

مستم و ویران شده، ماتم و حیران زده

این همه آوارگی، نیست بجز کار عشق

بر لب طوفان دل ، موج قلم شد خجل

گفت:((مهاجر)) تویی، شاعر اشعار عشق

شاعر : محمد بنوازی