من صادق آل عبایم
مسموم زهر دشمن دین خدایم
یارب – در نوایم
از آتش زهر جفایش – در گدازم (۲)
تنها در این شهر مدینه – جان ببازم (۲)
***
غم در دلم مأوا گرفته
فرزند من در خانه یازهرا گرفته
چشمش – را گرفته
محزون و خسته دیده گریان – کاظم من (۲)
بی من شود ساکن به زندان – کاظم من (۲)
***
درد دلم پایان ندارد
حتی گلویم طاقت افغان ندارد
پایم – جان ندارد
دشمن به جانم آتش افروخت – وای مادر (۲)
مانند زهرا خانه ام سوخت – وای مادر (۲)