هزار جام محبت به غربتت تقدیم
هزار غنچه عطوفت به تربتت تقدیم
سلامت است تشیّع ز رنج دیدن تو
سلام خاصِ الهی به همّتت تقدیم
در آن زمانه ی تاریک جهل ای خورشید
تو نور علم نمودی به امّتت تقدیم
شبی نبود که همیان کهنه ات نکند
به سائلان مدینه کرامتت تقدیم
بپای روضه ی تو سالیانه یک دفعه
بهار اشک شود بر مصیبتت تقدیم
تو را شبانه کجا پا برهنه می بردند؟
سرشک دیده و دل ها به غربتت تقدیم
خدا نکرده به کوچه مگر زمین خوردی؟
هزار آیه شفا بر جراحتت تقدیم
به جای حرف جسورانه که نثارت شد
سرود مهر به قلب پر عصمتت تقدیم
به جای سرزنش دست سیلیِ گلچین
تمام بوسه ی گل ها به ساحتت تقدیم
زمان خوردن سیلی نسیم شاهد بود
سلام یاس نبی شد به غیرتت تقدیم
بیا و بانی یک سفره ی حسینی باش
ثواب روضه ی جدت به خدمتت تقدیم
همانکه تشنه سر از پیکرش جدا کردند
حسین آنکه سرش را به نیزه ها کردند
***

شاعر : سید محمد میرهاشمی