عرایضی بر امام زمان(عج)

آيي سر ِ مزارم

 داني  كه  همدم  ِ  من  هــر  پنجشنبه  آه  است

چشم ِ  مريضم  اندر آغوش ِغم   به  راه  است

سرريز  مــــــــــي كند  چون  آتشفشان ِ  دردم

گاهــي   گدازه هايش   تفسير ِ  يك  نگاه  است

شايد  كــه  تـو  بيايــــي   وقتي كه   من  نباشم

امّا   كه   شعرهايم   بــر عاشقـي   گواه  است

دل   مـــــــــي تپد   عزيزم  در  پيكر ِ  زمان ها

گويا   خبر  رسيده  يوسف  به  قعر ِ چاه  است

از  شهر ِ خود   زماني   گـــر  تو  گذر  نمايي

حال ِ مـــرا   نپرسي   يك  عالمي   گناه   است

تو  چون   گل ِ تواضع   در  گلشن ِ  عروجــي

من هم  ازين  تقلا ّ  قصدم   نه اينكه  جاه است

مشغول ِ  مشكلات  و  سـاعتْ شمـار   عمــرم

بـــر  عاشقان ِ چون  من  الطاف ِ تو  پناه است

راضـــي  شدم   بــران  هم    آيي  سر ِ مزارم

باشد   تــــراب ِ  پايت   اينكه   مريد ِ ماه است

پ‍‍ژواك ِ  خسته ام   را   بشنو  كــه   روزگاري

تلفن    زنند   بـــر  من ،  گويند  :  اشتباه است

ديگــــر     صداي   دادا   نـزد ِ  قلم   بخواويد

روحش  به آسمان شد جسمش به زير كاه است

شاعر: دادا بیلوردی