ديشب به سرم بازهواي دگر افتاد
در خواب، مرا سوي خراسان گذر افتاد
 چشمم به ضريح شه والاگهر افتاد
اين شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد
 با آل علي هر كه در افتاد برافتاد
این قبر غریب الغربا خسرو طوس است
این قبر مغیث الضعفا شمس شموس است
 خاک در او مرجع ارواح و نفوس است
 باید ز ره صدق بر این خاک در افتاد
 با آل علی هر که در افتاد بر افتاد
حوران بهشتي، زده اندر حرمش صف
 خيل ملك از نور طبقها همه بركف
 شاهان به ادب در حرمش گشته مشرف
 اينجاست كه تاج از سر هر تاجور افتاد
 با آل علي هر كه در افتاد برافتاد
اولاد علي شافع يوم عرصاتند
داراي مقامات رفيع‌الدرجاتند
در روز قيامت همه اسباب نجاتند
 اي واي بر آن كس كه به اين دوده در افتاد
 با آل علي هر كه در افتاد برافتاد

شاعر : سید اشرف الدین حسینی