سَلامٌ عَلى آلِ طه وَیَّس
سَلامٌ عَلى آلِ خَیْرِ النَّبِیّینَ
سَلامٌ عَلى رَوْضَةٍ حَلَّ فیها
 اِمامٌ یُباهى بِهِ المُلْکُ وَالدّینُ
امام بحق شاه مطلق که آمد
 حریم درش قبله گاه سلاطین
شه کاخ عرفان گل شاخ احسان
دُرِ دُرج امکان مه بُرج تمکین
علىّ بن موسى الرّضا کز خدایش
رضا شد لقب چون رضا بودش آیین
ز فضل و شرف بینى او را جهانى
اگر نبودت تیره چشم جهان بین
پى عطر روبند حُوران جنّت
غبار درش را بگیسوى مشکین
اگر خواهى آرى بکف دامن او
  برو دامن از هر چه جز اوست بر چین