شوره زار است اگر قم، تو در آن دریایی
تو همیشه، همه جا، در همه آن با مایی
اصل و فرع ات همه نور است، خود خورشیدی
... و نه تنها پدرت که تو خودت موسایی
بعد زهرا و عقیله به خدا بانو جان...
بهترین اسوه برای همۀ زن هایی
وادی طور شده قم ز تو موسی زاده
بیت نور است زمینی که تو در آنجایی
می شود قم همه اش مرجع تقلید اگر...
کمتر از ذره ای از علم خودت بنمایی
مثل تو نیست، اگر داشت زمین رو می کرد
همسری نیست برای تو ز بس یکتایی
حاجت مردم قم دست غلامان شماست
تو امید دل شیعه ز غم فردایی
وسعت روح تو قم را چو مدینه کرده...
گر چه پنهان شده قبری، تو خودت زهرایی
باطن قم، نجف و مکه و مشهد باشد
یک حرم داری و این قدر در آن دارایی
مثل ایوان نجف، صحن تو حالی دارد
تو نظر کردۀ چشمان خود مولایی
خشت خشت حرمت پنجره ی فولاد است
کار خاک قدمت، کار دم عیسایی...
گردن مردم ایران به خدا حق داری...
مایۀ قدرت ما پیش همه دنیایی
***

شاعر : حسین ایزدی