جوون امام رضایی معدنِ جود و سخایی       غریبِ وادی عشق و همه ی هستیِ مایی
با دعای تو ایشالّا  ای گل باغ حسینی              بشم آخرِش منم از سائلایِ کاظمینی
نشستم دمِ باب المراد      مددی یا امامِ جواد
مولانا جواد الائمّه...
******
تو دلم شده نمایان جَلَواتِ ماتم تو                           آتیشِ جون و دلِ من سوزِ روضه ی غمِ تو
شنیدم با لبِ عطشان جون دادی میون حُجره           قاتِلِت مشغول شادی تو بودی درونِ حجره
کبود از زهرِ سیمای تو                        یا زهرا(س)ذکر لبهای تو
مولانا جوادالائمّه...
******
اون شهیدی که لَباش شد           مِثِه چوبِ خشک به صحرا
اَمون از قحطیِ آب و                     اَمون از ناله ی زهرا(س)
پسرم رو در خون کشیدن                با لبِ تشنه سر بُریدن
ثارالله...ثارالله...ثارالله

شاعر : حاج امیر عباسی