سبک: سرزمین من ...
بلبلا مـــژده مــــی دن        
مــــدینه گـــشته گــلشن
امـــــام هــــفتم مـــــن           
چــشم و دل تــو روشن
ای مـــحبتت آب و دونـــه دلم        
 (روی گــنبدت آشــیونه دلم) (2)
مـــولا رضــا جـــان (4)
بعضی ها بــار می بندن    
گـــریه کــنون مـــی خندن
مســــــــــا فرای شهـــر      
مـــدینه بــــار مـــی بــندن
یا امــام رضــا، حج فقرا تویی       
 (هم مدینه هم، اوج کربلا تویی)(2)
مـــولا رضــا جـــان (4)
دل   بـــهونه  گـــرفته   
 کــجا بـــونه گــــرفته
مـــرغ دلم تو صحنت      
 آشیـــــونه گـــــــرفته
یا امام رضا، درد ما رو می دونی         
(یا امام رضا، ما رو بر نگردونی)(2)
مـــولا رضــا جـــان (4)
اشــــکام مــــثل ستــــاره       
 رو صـــورتم مــــی باره
چون حـــرمت همــیــشه        
بـــــــوی مــــــدینه داره
چون آقا خودت، غصه دار مادری        
 (مثل مادرت، بضعه پیمبری)(2)
مـــولا رضــا جـــان (4)
در شب عـــید میـــلاد       
ســـوالی یـــادم افـــتاد
که غــربت ایـن سوال        
تـــو دلهــا کرده بـیداد
یا امام رضا، ای که گنبدت طلاست       
(جان ما بگو، قبر مادرت کجاست)(2)
مـــولا رضــا جـــان (4)
دلـــم  مـــثل  کــــبوتر      
گــــرفته از شـــــما پـــر
می خوام زبون بگیرم      
بگـــــم غـــریب مـــــادر
جان مادرت از تو ایوون  طلا      
(بال و پر بده، تا برم به کربلا)(2)
مـــولا رضــا جـــان (4)