وقــتی که بغـــض با نفســت هم قسم شـود
هــردم   برای تــو   دمِ بی بازدم شــود
بایــد به شانه های کســی اعــتماد کــرد
بایــد که عــشــق باشـــد و درمانِ غـم شود
مـن زخــم خورده آمـــدم آقــا... امــان دهیــد
یک تکــّه از بهـــشــت شمـا مرقــدم شـود!
یک لحــظه بی بهــانه نگــاهــم کنیــد تا
مجــنونی از اهــالیِ این شهــر کـم شـود!
جـایِ شــفا شفــاعـتتان را به مـن دهیــد
تا مـــرگ پیـــش چشــم دلـم بی رقـم شـود!
بی شـک به یمــن نــور شما حـق اجـازه داد
یـک شهــر سرشکسـته چنین محــترم شـود!
آنقـــدر محــترم که جهــان با شكـوه خـود
در پیـشـگاه مدفــن خــورشیـــد خـــم شــود!
جایــی که عشـــق معــرکه گَــردان شود،چرا
مأمـــون به جـــرم قــتـــل شمـا متّهـــم شـود؟!
ایــن عــادلانه نیست زماني كه عــشق هست
انــگــور  در  محــاکمه مهــدورُ دم شــود!!!
آنجــا که نقـــل غــربتتان است حــق دهیــد
خــون در رگِ بریــده ی تاریـــخ ســم شــود
صحــبت به ســم رسیــدو... به خــون سـرفه هایتان...
بایــد که دســت شعـر همیـن جا قلـم شـود!!!
مشـهـد برای حضـرت خـورشیـــد کوچــک است
بایـد تمـام وسعـت دنیــا حـــرم شــود...

شاعر : حمیده سادات غفوریان