(به سبک کوفه میا حسین جان)
نور دو دیده ی من منزل مبارکت باد
ای سر بریده ی من منزل مبارکت باد
ارض و سما بِگریَد سر می دهم چو آوا
قعر تنور خولی گردیده بر تو مأوا
چون در میان گودال خنجر ز کینه خوردی
آه ای غریب مادر لب تشنه جان سپردی
نفرین به دشمنانت ای نور چشم زهرا
رأس تو در تنور و جسمت به خاک صحرا
حسین خدانگهدار غم شد به سینه غالب
قرار بعدیِ ما در بَزمِ دِیرِ راهب

شاعر : حاج امیر عباسی