(به سبک تا غم تو سینه می شینه)
فاطمه ی، سه ساله ای      بنفشه ی، آلاله ای
دستای سنگی و گل یاس
بیا کمک عمو جون عباس
دختر حیدر و کتک        به گریه افتاده ملک
کربلا هم شده مدینه
فاطمه ای نقش زمینه
******
اینقده گریه می کنم      ضجر و کلافه می کنم
تا بابامو برام بیارن
منو پیشش تنها بذارن
یه دنیا درد و دل دارم       از اهل این شهر بیزارم
نمی دونی عمه چی دیده
چقدر اینجا طعنه شنیده

شاعر : حسین ایزدی