(به سبک شهر بی کسی و غربت کوفه)
بابا ، سه سالمه ولی ببین چه پیرم    خیلی وقته از این زمونه سیرم
 امشب می خوام کنار تو بمیرم
دیگه ، تو رو رها نمی کنم بابایی      حتی اگه نداری دست و پایی
بازم تو تو بهترین بابای مایی
مثل لبای خیزرونی ت         دل رقیه خونِ خونه
می خوام که باتو پر بگیرم    دیگه برام نیار بهونه
بابا حسین بابا حسین جان
******
دستام ، می لرزه و چشام تیره وتاره      هوای چشم من ابر بهاره
داره برای تو دائم می باره
ای وای ، ماتم تو دل منو ربوده          تموم پیکرم زخم و کبوده
کسی همدم دخترت نبوده
شامیا قلبمو شکستن       باطعنه و زخم جسارت
کنار گهواره ی اصغر...       گوشواره مو بردن به غارت
بابا حسین بابا حسین جان
******
بابا ، از بی قراری های دختر تو        خیلی شکنجه دیده خواهر تو
امشب رسیده اینجا مادر تو
عمه ، با یه دل شکسته ، حال غمبار        با ناله ها و گریه های بسیار
دیگه دارم می رم ، خدانگهدار
دیگه برای من نمونده      شعله ی آهی که بنالَم
راهی شده مسافر تو       عمه بیا و کن حلالم
بابا حسین بابا حسین جان

شاعر : اسماعیل شبرنگ