(به سبک وای وای ای دلبر ظاهر و باطن)
وای وای ، من كشته زهـر جفایم
وای وای ، می‌سوزد از سر تا بپایم
جز غم نمی‌باشد حبیبم       باشد اجل یار و طبیبم
در خانه خود هم غریبم
واویلتا آه و واویلا
­­­­­­­­******
وای وای ، زینب بیـا دردم دوا شد
وای وای ، ببین كه حاجتم روا شد
زهر جفای همسر من      سوزانده از پا تا سر من
شد لحظه‌های آخر من
واویلتا آه و واویلا
******
وای وای ، كاری دگر به كس ندارم
وای وای ، در سینـه‌ام نفس ندارم
زخم زبانها من شنفتم     شب تا سحر از غم نخفتم
از كوچه‌ها با كس نگفتم
واویلتا آه و واویلا
­­­­­­­­­­­­­­­­******
وای وای ، با دیده از خون تر خود
وای وای ، بودم عصای مـادر خود
دیدم كه مادر دل غمین شد      دیدم كه او زار و حزین شد
دیدم كه او نقش زمین شد
واویلتا آه و واویلا

شاعر : سید محسن حسینی