(به سبک من امام و الساجدینم)
من دگر از پا فتــــادم     كس نمی‌باشد بیادم
چشم من باشد براهت    در كجایی ای جوادم
در كجـا هستی بگو ای نازنین
تو بیــــا جان دادن من را ببین
بارهــــــا من مثل زهرا مادرم
در میـــان ره شدم نقش زمین
وای من ای وای من ای وای من
­­­­­­­­******
من غریب این دیارم    من كسی جز غم ندارم
من گره گشایم امــا     صد گره خورده به كارم
ای كه مـــــــانند گل یاسی مرا
ای كه تو عشقی و احســاسی مرا
بس كه در حجره به خود پیچیده‌ام
بیم آن دارم كه نشنـاسی مرا
وای من ای وای من ای وای من
­­­­­­­­******
این من و این آه سینه    این من و این زهر كینه
در كجایی قرص ماهم      كن نگـــاهم از مدینه
شاهد جــان دادنم تنها خداست
لحظه‌های آخــر عمر رضاست
نور چشم من تماشـا كن ببین
هر دو چشم من به سوی كربلاست
وای من ای وای من ای وای من
******
من كه می‌سوزم سراپا    حال من دارد تماشا
آسمــــان حجره من         پر شده از بوی زهرا
كس نمی‌داند چه آمد بر ســـرم
بسته شد كم كم دو چشمان ترم
در میان سینه تـا دارم نفس
دائماً در ذكر مــــادر مادرم
وای من ای وای من ای وای من

شاعر : سید محسن حسینی