بیا جوادم ای قرص ماهم
بر در حجره باشد نگاهم
آه و واویلا آه و واویلا
چون گلِ فصل خزان خشکیدم
در بین حجره بر خود پیچیدم
آه و واویلا آه و واویلا
از قصر مامون تا حجره مُردم
چون علی چندین بار زمین خوردم
آه و واویلا آه و واویلا
بر روی خاک حجره جان دادم
بس که نالیدم از پا فتادم
آه و واویلا آه و واویلا
گرچه از زهر کینه آزردم
دیگر با نیزه زمین نخوردم
آه و واویلا آه و واویلا
*****
شائق
- پنج شنبه
- 17
- آبان
- 1397
- ساعت
- 0:35
- نوشته شده توسط
- میرکمال
- شاعر:
-
محمود اسدی
ارسال دیدگاه