این نیزها که روی تنت قد کشیده اند
انگار تیغ روی محمد کشیده اند
تا اینکه خوب خوب جدایت کنند آه
هر گوشه هر طرف که نباید کشیده اند
بالای زین بمان که وگرنه به رسم کفر
اینها اگر سوار بیفتد... کشیده اند
"فزت و رب کرب و بلا " را بخوان که باز
این ابن ملجمان همگی قد کشیده اند
حتماً نماز شکر ادا کرده اند چون
تکبیرهای ممتد و بی حد کشیده اند
حالا فرشته های خدا هم قلم به دست
بر تکه تکه های توگنبد کشیده اند
از پا نشستم از غم و پائین پای من
تنها برای توست که مرقد کشید ه اند

شاعر : رحمان نوازنی