دمی که بی توبمانم چرا نفس بزنم               
 اگرکه دم نـزنم ازتو ، ازچـه کس بزنم
رهامکن تومرا لحظه ای،خــدانکند           
اسیرغیـرشـوم یـا ، دم ازهـوس بزنم
اگـرکه بـاغ دلم راگنــاه آفت زد            
به لطف ومرحمتت دست برحرَس بزنم
توان ببخش مرا، جـای گوهرمهرت       
تمام گنج جهـان گـررسیــد پس  بزنم
نیـازمنـد توام ای گل همیشه بهـار        
مبـاد روی نیــازی به خـاروخس بزنم
مرا به گلشن سبزبهشت ره دادند          
کجــارواست که بالی به هرقفس بزنم
برای آن که بـداد دلم رسی امروز          
سزاست دست به دامان دادرس بزنم
تمام آرزویم این بودکه دردم مرگ            
 تورا ببینـم و آن دم   نفس نفس بـزنم
بخوان «وفائی»غمــدیده رابه سامرا
که درحریم توفریاد چون جرس بزنم

شاعر : حاج امیر عباسی