بیا مادر تماشا کن گلان پرپر ما را
به دشت کربلا کشتند یار و یاور ما را
به جرم حفظ دین بین دو نهر آب نامردان
به خاک و خون کشیدند از ستم آب آور مارا
همان دستی که در محراب بالا رفت سر بشکست
درید از راه کین فرق علی اکبر ما را
لگد کوب سم اسبان نمودند این زر اندوزان
به پیش دیده ما قاسم فرخ فر ما را
بریدند از ستم با تیغ زهر آگین
ستمکاران سپیدی گلوی شیر خواره اصغر ما را
کنار پیکر صد پاره خون خدا می زد
عدو با تازیانه عمه غم پرور ما را
حسینت را سر از پیکر بریدند و فراز نی
زدند از بهرملک ری سر تاج سر ما را
به یاد کوچه و ثانی ز کینه سرخ می کردند
به سیلی صورت از برگ گل نازک تر ما را
به ضرب تازیانه در مصادف با علی گفتن
سپر کردند همچون پیکر تو پیکر ما را