دلربا گفت علي در همه جا گفت علي
يكسر از روز ازل ذات خدا گفت علي
ما خلق گفت علي رنگ شفق گفت علي
موقع خلق جهان حضرت حق گفت علي
با كرم گفت علي لوح و قلم گفت علي
دوزخ و خلد برين، عرش و حرم گفت علي
كاف و نون گفت علي ركن و ستون گفت علي
زنده شد آدم و با عشق و جنون گفت علي
با يقين گفت علي حصن حصين گفت علي
يوسف اندر چاه با صوت حزين گفت علي
كوكبي گفت علي ورد لبي گفت علي
بين طوفان بلا نوح نبي گفت علي
نه فلك گفت علي حور و ملك گفت علي
هر كه از سفره ي حق خورد نمك گفت علي
سينه زن گفت علي مرغ چمن گفت علي
سر و پا غرقه ي در خون قمه زن گفت علي
هروله گفت علي صوت جلي گفت علي
در خيبر چو ز جا كند علي گفت علي
ياسمن گفت علي دشت و دمن گفت علي
جگر پاره و خونين حسن گفت علي
نينوا گفت علي شور و نوا گفت علي
روز عاشورا حسين در كربلا گفت علي
عالمين گفت علي بدر و حنين گفت علي
هر رگ پاره ي حلقوم حسين گفت علي
دو سرا گفت علي نقطه ي باء گفت علي
قطره قطره اشك زينب همه جا گفت علي
با خبر گفت علي ديده ي تر گفت علي
بانگ زد فاطمه از عمق جگر گفت علي
مهر و مه گفت علي سالك ره گفت علي
آتش پشت در خانه ي شه گفت علي
هر نفر گفت علي بين خطر گفت علي
پشت در فاطمه در موج شرر گفت علي
نا اميد گفت علي عشق و اميد گفت علي
ميخ در سينه ي گل را كه دريد گفت علي