تن افتاده به گودال تماشا دارد
گریه بر پیکر پامال تماشا دارد
وسط معرکه پیشِ جگر سوخته ای
حنجر و، خنجرِ دجّال تماشا دارد
در سراشیبی گودال که بی حال شدی
گیر افتادی و، جنجال تماشا دارد
گرچه سخت است نظاره به تنِ عریانت
ولی این روضه به هر حال تماشا دارد
تا به گودال رسیدم نفسم بند آمد
نیزه ها بینِ پر و بال تماشا دارد
به روی جسم تو افتاده ام و می بینم
خنده بر اشک بد احوال تماشا دارد
بعد از آنی که سر تو به روی نیزه رود
غارت معجر و خلخال تماشا دارد
 

شاعر : رضا باقریان