هنگام وداع با ناله شده      گویی غم دل صد ساله شده
غرق محنم این ثانیه ها         هستم به خدا دلتنگ رضا
گشته وقت رهایی از دست زنجیر/ با دست تقدیر/ سر شد شب من
دارم شوق پریدن سوی مدینه/ از زهر کینه/ خون شد لب من
وای وای خَلِّصني يا رَب 2
روشن شده دل در این ظلمات   یارم نشده جز صوم و صلات
بودم شب و روز در حال سجود    شد همدم من از اهل یهود
بین زندان غمها شد پیکرم زخم/ از بس که بی رحم/ زد تازیانه
از بغض کینه ی خصم رفته قرارم/ چشمان تارم/ دارد نشانه
وای وای خَلِّصني يا رَب 2
دنیای غمم این آخر کار                بارد نظرم چون ابر بهار
بی و تابم و زار در وقت سفر   شد نذر حسین این اشک بصر
می خوانم من دوباره از کربلا و/ از سر جدا و/ از تیغ و دشنه
دارم بر سینه داغِ یک قتلگاه و/ دست سیاه و/ لبهای تشنه
وای وای خَلِّصني يا رَب 2

شاعر : احسان جاودان