عمو‌جونم‌تا‌تو‌بودي‌سر‌و‌ساموني‌داشتيم
تا‌تو‌رفتي‌دل‌پرخوني‌داشتيم
آي‌اهل‌عالم‌بدونيدعمويي‌دارم‌نمي‌دونيد‌كه‌‌چقدر‌مهربونه
قامتش‌تا‌كهكشونه‌نگاهش‌رنگين‌كمونه
توي‌چشماي‌قشنگش‌هزار‌هزار‌آسمونه
مهربونه‌مهربونه‌مهربونه‌مهربونه
وقتي‌شبها‌خواب‌ندارم‌روي‌شونه‌اش‌سر‌ميزارم
تاكه‌خوابم‌ببره‌آروم‌آروم‌توي‌گوشم‌شعر‌محبت‌ميخونه
واي‌كه‌چقدر‌عموجونم‌مهربونه
شونه‌هاش‌بالاتر‌از‌هر‌چي‌بلندي‌روزمين
عموجونم‌مي‌گه‌اي‌فرشتة‌روي‌زمين
راه‌نرو‌خسته‌ميشي‌روي‌شونه‌هام‌بشين
از‌روي‌دوش‌عمو‌جونت‌همه‌عالم‌روببين
از‌تو‌چشمهاش‌مي‌خونم‌كه‌چقدر‌دوستم‌داره
از‌تو‌چشمام‌مي‌خونه‌كه‌چقدر‌دوستش‌دارم‌دوستش‌دارم
به‌خدا‌مهربونه‌به‌خدا‌مهربونه‌مهربونه‌مهربونه‌مهربونه‌مهربونه
اگه‌من‌تب‌بكنم‌تاب‌نداره‌اگه‌خار‌تو‌پام‌بره‌خواب‌نداره
فكر‌مي‌كنم‌اگه‌كه‌با‌ما‌نباشه‌خدا‌اون‌روز‌رو‌نياره
خدا‌اون‌روز‌رو‌نياره
هر‌چي‌ازش‌مي‌ترسيدم‌خدايا‌اومد‌به‌سرم
عموجون‌رفت‌آب‌بياره‌خبرش‌اومد‌به‌حرم
خبرش‌اومد‌به‌حرم
عمو‌جونم‌تا‌تو‌بودي‌سر‌و‌ساموني‌داشتيم
تا‌تو‌رفتي‌دل‌پرخوني‌داشتيم
عموجونم با تو دنيامون قشنگه
عموجونم بي تو دلها تنگ تنگه
عمو جونم با تومثل غنچه بودم
عمو جونم بي تو يك ياس كبودم
عمو جونم چراچشمات روي هم بسته ميشه
زبونم لال نكنه گوشت ازصداي‌من خسته ميشه
حق داري اما به خدا من كه نمي خواستم
- جمعه
- 20
- آذر
- 1388
- ساعت
- 22:31
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
مسعود جوان