پرستوی خاکستریم   که گشته غارت روسریم    بگو بابا کی میبریم
حسین جان حسین جان
ای بابا چه می شد ببینم که غرق خونم
چو اصغر در آغوش تو مدفونم/ پدر لاله گونم
عزیز زهرا حسین ثارالله 3
به جسمم بال و پر نمانده   توانی بر پیکر نمانده   دگر مویی بر سر نمانده
حسین جان حسین جان
ای بابا گرسنه دویدم به پای مرکب
به دنبال من ناله ها زد زینب/ ز غصه لبالب
همینکه چشم ترم را دیدند         تمام طفلان به من خندیدند
گوشواره ام را پدر دزدیدند
عزیز زهرا حسین ثارالله 3
ببین که با چشمان تارم   جراحت هایت می شمارم   نه؛ چیزی از تو کم ندارم
حسین جان حسین جان
خشکش زد به در دیده های چنان یعقوبم
بیا کن نظر قبله ی ایوبم/ بیا پا نکوبم
ببین که چشمم به در وا مانده          به زیر ناقه پرم جا مانده
میان قبرم قدم تا مانده
عزیز زهرا حسین ثارالله 3

شاعر : رضا تاجیک