نمی تونم نگا کنم قاتلو روبروی تو
نشسته رو ناحیه ی مقدس گلوی تو
این نیزه ها که قد کشیدن رو تنت
افتاده ان حالا به جون پیرهنت
می کشنت دور از چشای حسنت
مثل مجتبا می خام روضه خون چشات بشم
خون بریزمو بلاگردن بچه هات بشم
روضه ی باز دم آخر کربلات بشم
عمو جون ، منم علمدار مجتبی
******
دوباره غربت حسن گرفته بغض خیمه رو
دستای کوچکی می خاد اجازه ی فاطمه رو
با هق هقش میشکنه بغض بچه ها
عمو جونم تنها شده تو قتلگاه
خیمه باشم شرمنده می شه مجتبا
شاید از اشکام لبای عمو تر بشه عمه
باعث کمی خجالت خنجر بشه عمه
سینه ی عمو یه خورده سبکتر بشه عمه
عمو جون ، منم علمدار مجتبی

شاعر : محسن طالبی پور