داغ مجنونی تو بر دل لیلا بس بود
این تلذیِّ تو بر کشتن بابا بس بود
تا قیامت به دل سوخته آل علی
داغ شش ماهگی محسن زهرا بس بود
بهر تر کردن لب های به هم چسبیده
قطره ای آب از پهنۀ دریا بس بود
روضه خوان عطشت سینه مجروح رباب
ذکر لالایی او زان همه غوغا بس بود
سرت انداختی از دور گلویت دیدند
قدر یک بوسه می آوردی تو بالا بس بود
ماندم این تیر چگونه ز گلویت بکشم
خشکی حنجر و این طرح معما بس بود
گِل شد از گریۀ او خاک مزارت برخیز
به تسلیِ دلش خنده ای زیبا بس بود
مخفی ات می کنم اینجا سر نیزه نروی
داغ بی سر شدنت بر جگر ما بس بود

شاعر : قاسم نعمتی