باغبان گل فروشم عطر ناب آورده ام
یک چمن گل دارم و با خود گلاب آورده ام
تا که گلزار جهان را باز عطر آگین کنم
غنچه ای زیبا ز حُسن انتخاب آورده ام
موج هل من ناصرم پیچید و او لبیک گفت
آخرین سرباز خود را در رکاب آورده ام
غربت پور علی را تا ملائک بنگرند
یادگار دیگری از بوتراب آورده ام
ناطق قرآنم و قرآن گواهی می دهد
سورۀ نوری به همره زین کتاب آورده ام
چهرۀ خورشیدیش روشن ترین صبح من است
شب پرستان روی دستم آفتاب آورده ام
باغ ما سیراب از سرچشمۀ فیض خداست
کس نپندارد گلم را بهر آب آورده ام
تا نماند هیچ عذری از برای هیچ کس
همرهم سرفصلی از فصل الخطاب آورده ام
شاهد پیروزی این انقلاب سرخ اوست
پرچم سبزی برای انقلاب آورده ام
تاب ماندن نیست دیگر در گل بی تاب من
عرشیان را از غمش در پیچ و تاب آورده ام
آسمان درهای خود را باز کن بار دگر
روی دستم غنچه ای از خون خضاب آورده ام
ای وفائی تا غروبی را نبیند کربلا
قرص ماهی در کنار آفتاب آورده ام

شاعر : استاد سید هاشم وفایی