ای یزید بی حیا آتش به قلب و جان مزن
خنجر خود را به جسم و جان این طفلان مزن
پیش اهل بیت قرآن بی حیائی تا چه حد
دست خود را بی وضو بر آیۀ قرآن مزن
بارها بر این لب و دندان پیمبر بوسه زد
چوب خود را از ستم بر این لب و دندان مزن
زآتش بیداد تو جان پیمبر سوخته
بر شرار قلب پیغمبر دگر دامان مزن
انس و جان بر این سر ببریده نوحه می کنند
شرم کن از حق، نمک بر زخم انس و جان مزن
موج فریادی اگر خیزد تو را سازد هلاک
طعنه بر اشک یتیم و دیدۀ گریان مزن
آتشی در زیر خاکستر فروزان مانده است
باد بر این آتش سوزنده و پنهان مزن
دیدۀ دریادلان دریا شده از اشک غم
پیش اینان دست بر آرامش طوفان مزن
شاهدان سرفراز کربلا استاده اند
لاف پیروزی به پیش این ظفرمندان مزن
ای «وفائی» گو به دشمن از زبان زینبش
چوب بر روی لبان ناطق قرآن مزن

شاعر : استاد سید هاشم وفایی