هر که در دوست فنا گشت، بقایی دارد
هر کسی دید تو را شوق لقایی دارد
حَرَمت لحظه ای از حور و ملک خالی نیست
این در خانه عشق است، گدایی دارد
شب جمعه در این خانه گدا بیشتر است
مادرت می رسد و لطف و عطایی دارد
بینِ بین الحرمینت دل ما حیران است
کعبۀ کوی شما سعی و صفایی دارد
زیر دین توأم از روز ازل می دانم
این گدا از قِبلت نان و نوایی دارد
من دلم را به تو دادم، که دگر پس ندهی
نکند فکر کنی قصد جدایی دارد
روزی اشک مرا قطع کنی می میرم
دلم از گریۀ تو آب و هوایی دارد
باشد این بار مرا کرب و بلا راه نده
دل بیچاره ی ما نیز خدایی دارد
غافل از یار نباشیم خطر در پیش است
هر کسی در گذرش کرب و بلایی دارد
این سوالی ست که بسیار ز خود می پرسم:
بین ما حضرت ارباب فدایی دارد؟

شاعر : حسین ایزدی