عمه جان مثل پدر بود، خیالت راحت
پشت ما وقت خطر بود، خیالت راحت
خطبه می خواند به جان همه آتش می زد
عمه ام اهل شرر بود، خیالت راحت
یک تنه حیدر و عباس و علی اکبر بود
غیرت الله دگر بود، خیالت راحت
زندگی همه را قامت او داد نجات
همه جا عمه سپر بود، خیالت راحت
مجلس روضه ما لحظه ای تعطیل نشد
چایی روضه ما دیده تر بود، خیالت راحت
در خرابه خبری نیست ز نان و نمکی
شام ما خون جگر بود، خیالت راحت
جای معجر وسط کوچه ی نامحرم ها
آستین پاره به سر بود، خیالت راحت
***

شاعر : حسین ایزدی