بپذیرید عرض تسلیتِ   
سینه ها، دست ها، بدن ها را
بپذیرید سرسلامتی ِ
روضه خوان ها و سینه زن ها را
قرن تا قرن عصرتان شده تا
 پشت درپشتمان شود عاشق
نسل در نسل گریه کن کردند
عام ها، خاص ها، قَرَن ها را
دست بوس نگاه تو چشمی
که بیفتد به چشم تو گذرش
اشک هایت تبرکی دادند
شال مشکی و پیرهن ها را
دل ماها گرفته آقا جان
چقدر غم به سینه ات داری
چشمهایت مگر عزا دارند؟
کشته ها را و بی کفن ها را
از کنارغرور صاحب مشک
مادری قد خمیده می آید
شاید از علقمه کند روزی
یا ابالفضلِ این دهن ها را
تا نمردم بیا تو را به خدا
حاضر ِآخرالزمان ،برگرد
تا نمردم بگیر در آغوش
این وجود غریب و تنها را

شاعر : رضا دین پرور