بار دگر به کرب و بلا پا گذاشتم
داغی دگر بر این دل دریا گذاشتم
چل روز پیش بود که روی همین زمین
خود را کنار پیکر تو جا گذاشتم
تنهایی ام برادر خوبم شروع شد
بوسه به روی حنجر تو ، تا گذاشتم
رفته سرت به بزم شراب و دل تنور
حالا سرت به دامنم اینجا گذاشتم
می شویمت به اشک و به این دلخوشم حسین
بوسه به جای بوسه ی زهرا گذاشتم
خاکسترم کنار رقیه به باد رفت
بر روی او که سنگ لحد را گذاشتم

شاعر : رضا رسول زاده