از راه رسیده است، در آغوش بگیرید
اما تن او نیست که بر دوش بگیرید
تن قسمت گودال و سرش قسمت نیزه
گلبانگ اذان بر سر نی، گوش بگیرید
ای در سرتان کوفه ی تردید بیایید
تا پاسخ خود از لب خاموش بگیرید
خورشید حقیقی رخ او بود و بر این نور
هرگز نتوانید که سرپوش بگیرید
عالم همه خمخانه ای از خون حسین است
از جوشش دریای غمش جوش بگیرید
هرچند عطش داشت ولی ناز نگاهش
ساغر به کف آرید و دمی نوش بگیرید

شاعر : محمد فرخ طلب