• شنبه 3 آذر 03


غزل حضرت عباس(ع) -( یک کهکشان امید در چشمان من می کاشت )

2289
1

یک کهکشان امید در چشمان من می کاشت
دستان سرسبزی که با آئینه نسبت داشت
من بودم و تکرار دلگیری که بامن بود
او آمد این تکرار را از دوش من برداشت
من بودم و تردید و مشکی خالی از غیرت
دستی که حتی سایه ها را تیغ می پنداشت
امّانمی آید ز نسل روشنی دیگر
مردی که حجم "آب"را حتّی به هیچ انگاشت
امروز محتاج همان دستان سرسبزم
دستان سرسبزی که با آئینه نسبت داشت...

شاعر : علیرضا حکمتی

  • سه شنبه
  • 24
  • دی
  • 1392
  • ساعت
  • 16:37
  • نوشته شده توسط
  • یحیی

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران