تویی که صنع خدایی و خالق احدی
نیازمند خدا و به خلق او صمدی
تو نقطه ی ب ی بسم اللهی و قرآنی
امید شیعه ی خود وقت قصه ی لحدی
تو استغاثه ی نوری و ذکر عیسایی
امید مادر موسی و طفل در سبدی
به جز خدا و پیمبر کسی تو را نشناخت
که ماورای خیالی و فوق هر خردی
نه عمر و مرحب و حارث که یک سپاه یهود
به پیش ضربه ات آقا نبوده هیچ عددی
هرآنکه داشت به صلبش مریدتان در جنگ
به گردنش تو رساندی و ضربه را نزدی
میان جمله ی اذکار ذرک تسبیحی
برای ما نشود جزتو یا علی مددی

شاعر : محمد مهدی شفیعی