میسوزه دلم از غم کربلای ارباب
آرزومه جون دادن زیر پای ارباب
می خوام تا زنده ام حرمشو ببینم
می خوام تا زنده ام باشه غمش تو سینه ام
می خوام تا زنده ام پای ضریح بشینم
نوکر امیدش اربابه
آقام شمس عالم تابه
عشقش گوهر نایابه
یا حسین یا اباعبدلله(۳)
باز این دلم تنگم به سوی کرببلا پر زد
برای گرفتن براتش این در و اون در زد
خدا کنه ارباب از سینه غم ببره
خدا کنه ارباب ما رو حرم ببره
خدا کنه ارباب آبرومو بخره
ارباب من سردار سر نداره
شاهه ولی حیف که لشکر نداره
دلم س.خت آخه مادر نداره
یا حسین یا اباعبدلله(۳)
- جمعه
- 9
- بهمن
- 1388
- ساعت
- 16:30
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
ارسال دیدگاه