وقتيكه وصل هست جدايي به صرفه نيست
اين روزگار تا كه نيايي به صرفه نيست
بايد شبيه كعبه شما را طواف كرد
ماندن در انتظار كزايي به صرفه نيست
من فكر ميكنم كه فراموش كرده ايم
در راه عشق سر به هوايي به صرفه نيست
ظرف مرا بگير كه آن را عوض كني
با اين پياله كار گدايي به صرفه نيست
اي منتَظر تو منتظر ِ منتظر نباش
تكيه به انتظار چو مايي به صرفه نيست
پيش ِ خدا گلايه اي از دستمان نكن
با ما چنين معامله هايي به صرفه نيست
ما را ببخش چون كه به دردت نخورده ايم
حق ميدهيم تا كه نيايي... به صرفه نيست
تو داغدار ِ روضه ي جانسوز سينه اي
تو زائر ِ غريب ِ بقيع ِ مدينه اي