عشق را زمزمه پرداز قدیم ست حسین
آشنا را به سراپرده ندیم ست حسین
ای دل از رهگذرش بوی خوش دوست طلب
که ز جنّات فرح بخش نسیم ست حسین
سید اهل بهشت ست که از جانب یار
به مشام دل و جان طرفه شمیم ست حسین
برتر از انس و ملک داده مقامش جانان
که به میخانه ی توحید مقیم ست حسین
سرمه ی چشم خِرَد باد غبار حرمش
که به اسلام شرف بخش حریم ست حسین
نخبه ی مدرسه ی عشق و شهادت شده چون -
نکته آموز ز استادحکیم ست حسین
به سلام آمده جبریل امین در حرمش
که عظیم ست و سلیم ست و کریم ست حسین

شاعر : عباس خوش عمل کاشانی