کیست تادر روز واویلا به فریادم رسد
اشک امروزم مگر فردا به فریادم رسد
موج غم درسینه ام وقتی که طغیان می کند
اشک می آید زدیده تا به فریادم رسد
روز محشر می توانم گُل کنم درباغ عشق
ابررحمت گردراین دنیا به فریادم رسد
دردلم ازدرد ورنج غصه غوغائی بپاست
ناله ای کو ،تا دراین غوغا به فریادم رسد
جز ولایت نیست دست آویز من دررستخیز
چیست غیراز این محبت تا به فریادم رسد
سوختم ازداغ زهرای علی و روز حشر
آرزو دارم که آن مولا به فریادم رسد
می توان درپیش زهرا وعلی خرسند بود
نالۀ اینجا اگر آن جا به فریادم رسد
نیست امیدی مرا بر نامۀ اعمال خویش
روز وانفسا مگر زهرا به فریادم رسد
جز به پاس مهر آل مصطفی نبود،اگر
روز محشر خالق یکتا به فریادم رسد
ای «وفائی» بار عصیان کرده درمانده مرا
آمدم تا حضرت زهرا به فریادم رسد