نشان بندگي است اين ز پاي افتادن
به وقت شكر به پيش خداي افتادن
تمام سختي عالم به دوش تو وقتي
ميان خانه ات آيد صداي افتادن
ميان خانه تو و ، پشت در چهل نامرد
و نيست وقت مناسب براي افتادن
از آن زمان كه در خانه با لگد وا شد
دو شانه ي حسنت شد دواي افتادن
درون خانه بمان و به فكر محسن باش
نكن تو محسن خود را فداي افتادن
تو جان حيدري و هم عليست جان تو
دو جان چگونه شود پس جداي افتادن
به سمت حضرت مولا كشان كشان رفتي
نبوده در پر و بال تو ناي افتادن
و بايد از پسرت صاحب الزمان پرسيد
چه بود علت اين ماجراي افتادن
شاعر : مهدی برجلو
- دوشنبه
- 26
- اسفند
- 1392
- ساعت
- 4:57
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
مهدی برجلو
ارسال دیدگاه