تو ارتباط من و آسمان بالایی
تمام سهم من از دل خوشی دنیایی
حضور سبز تو در لحظه هام پر رنگ ست
تو نور روشن این روز مَرِّگی هایی
تو تكیه گاه تمام نداری ام هستی
كه جور درد مرا می كشی به تنهایی
نمی توانم از اّن دسته مردمی باشم -
كه غیر چشم تو دارند امید فردایی
اگر چه این دلم آهو نشد، نشد امّا -
تو قول داده ای آقا كه ضامن مایی
خلاصه این كه در این واژه ها نمی گنجی
چرا خودت به غزل های من نمی آیی؟
نگاه من به خدا از حدیث ناب شماست
به شرطِها و شروط شما پر از الاست

شاعر : حسن کردی