مثل یک مرد پَر کشیدی تا...
آسمان را به بَر کشیدی تا...
تا که باران به شهر برگردد
باز هم چشم تر کشیدی تا...
روزها رنگ شب به خود دارند
روز را تا سحر کشیدی تا...
سینه‌ات داغدار فردا بود
"آه" را بیشتر کشیدی تا...
در همان کوچه‌های بی‌غیرت
سینه‌ات را سپر کشیدی تا...
حرف امروز نیست جان دادن
روی دیوار در کشیدی تا...
ارث مادر رسیده است به تو
مثل یک مرد پَر کشیدی تا
شاعر : حامد حجتی
- چهارشنبه
- 6
- فروردین
- 1393
- ساعت
- 13:0
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
حامد حجتی
محمدمهدی فرزند حسن