روي دوشم نيمه شب روح و روانم مي برم
با چنين حال پريش آرام جانم مي برم
بر دوتاي خود يكي قد توتا را مي كشم
بر كمان قامتم ، قامت كمانم مي برم
تا كنم پنهان ميان خاك تيره هست خويش
سوي قبري بي نشان ، نام و نشانم مي برم
اي خدا صبرم بده يا كه دگر مرگم رسان
خود گواهي ناتوان تاب و توانم مي برم
طايرم را غرق خون ديدم ميان آشيان
با همان حالت ورا از آشيانم مي برم
او جوانست و ولي آثار پيري بر رخش
كن فلك باور كه من ، پير و جوانم مي برم
باغبانم با دودست خاكي ام در زير خاك
ياس سيلي خورده از باد خزانم مي برم
خاك را بر سر بريزم يا بروي يار خويش
هر زمان گويي كه تيغي در نهانم مي برم
من چگونه دل كنم از دلبر دلخسته ام
زير گل دل را كنار دلستانم مي برم

شاعر : مجید احدزاده