حیف از حریم توست که من زائرش شوم
حیف از جمال توست که من ناظرش شوم
ای خادمی کوی تو برتر ز سلطنت
حیف از غلام توست که من چاکرش شوم
از من مخواه پا بکشم از سرای تو
چیزی طلب نمای که من قادرش شوم
حتی اگر غریب بماند ظهور دوست
حیف از سپاه اوست که من ناصرش شوم
 وای از کمی چو من که به بازار معرفت
قربان لطف و معرفت وافرش شوم
چشمان مست دوست خراباتی ام کند
این لطف خاص اوست ، چسان کافرش شوم ؟
در هرم اشتاق دمی بین محفلش
سوزد اگر وجود مرا شاکرش شوم
 یا رب مدد به ناله ی مضطر کربلا
در ببین شور سینه زنان زائرش شوم

شاعر : سید محمد میرهاشمی