ای کاش بشکنم که سبو را شکسته ام
تا عالم عالم ست به پایت نشسته ام
ای سوز اشک های زمان، قبله گاه نور!
من آمدم به سوی تو با اینکه خسته ام
قلب مرا به دست تو دادند از ازل
خود را به بند بند وجود تو بسته ام
"ای آیه ی دوازده سوره ی زمر"1
مصراع بعد آیه به آیه گسسته ام
تا جمعه های وصل تو را می کنم مرور
مانند اشک های شما دسته دسته ام
شرقی ترین ستاره ی شب های تار من
ای کاش بشکنم که سبو را شکسته ام

شاعر : حسین سنگری