زمینه
شهر سامرا شد کرب و بلا
باز دریائیه چشم شیعه ها
داره میاد بارون عزا
سیاه به تن کردن نوکرا
نوای واویلاه میرسه (دوباره از  عرش خدا 2)
عالم غرق زاریه ، زخم غصه کاریه
از چشمای فاطمه ( برا آقا خون جاریه 2)
آقای غریب من
******
مسموم جفا شد ابن الجواد
بین غربت وغم از پا فِتاد
امامَمو با چشم پر آب
شبونه بردن بزم شراب
فقط خدا می دونه چقدر ( آقامون و دادن عذاب 2)
وقتی طعنه میزدن ، قلبش کربلا می شد
روضه های شهر شام (توی دلش بر پا می شد 2)
آقای غریب من

شاعر : محسن طالبی پور